|
Een zelfvoorzienende stad, die op zee drijft en zelf in alle behoeften zelf voorziet. Van voedsel tot en met energie. Dat is het visioen van F. Schoute, die zijn hoogleraarschap opgaf om zich full-time aan zijn droom te wijden. |
Het idee van de ecoboot nam een paar jaar geleden bezit van de hoogleraar telecommunicatie die in veel opzichten voldoet aan het stereotiep: brilletje, verwarde bos haar en een licht verstrooid karakter. Maar, ook dat hoort bij het stereotiep, wel geniaal. Hij promoveerde aan de fameuze Harvard University en sleutelde twintig jaar terug al eigenhandig een laptop in elkaar. Dobbers De ecoboot biedt volgens Schoute een oplossing voor drie schaarse zaken die de zee juist in overvloed heeft: ruimte, energie en water. Schoute kent de zee want hij werd geboren in Scheveningen en woonde ook een tijd in Californië dicht bij de kust. De enorme krachten die er optreden hebben hem altijd gefascineerd. Hij heeft nooit begrepen waarom mensen er nooit in geslaagd zijn om de golfenergie naar hun hand te zetten. In zijn ecoboot wil hij dat wel doen. Hij is van plan om er zeewater mee te ontzilten en, hoe tegenstrijdig het ook lijkt, zijn drijvende stad te stabiliseren. De onder- of overdruk die in pijpen ontstaan waarin het waterniveau met de golven oscilleert benut hij daarvoor. Daar komt zijn afstudeeronderzoek op het gebied van regeltheorie hem goed van pas. Het is een kwestie van op het juiste moment de kleppen openen of sluiten, om de energie in juiste richting te kunnen inzetten. De golven worden tegen zichzelf ingezet. |
Voor het ontzilten van het zeewater heeft hij een systeem van dobbers in gedachten, die rond zijn stad drijven. Onder invloed van de golfbeweging duwen zuigers in de verbindingsstangen tussen de dobbers het zoute zeewater met kracht door een membraan. Het zout blijft door omgekeerde osmose achter in het membraan, het zoete water wordt opgeslagen in de dobbers in afwachting van gebruik door de bewoners van ecoboot. Verwarmingsenergie wordt met warmtepompen aan het zeewater onttrokken, wat veel gemakkelijker is dan uit de bodem aan wal; elektriciteit is afkomstig van windmolens op de hoekpunten van de stad. Windmolens met een vertikale as. Dat vergt wat meer ruimte op het maaiveld, maar levert minder grote momenten op die de stabiliteit van de ecoboot in gevaar brengen. Bovendien: aan ruimte geen gebrek, dus het probleem dat er voor zorgt dat op de wal windmolens steevast in de hoogte worden gebouwd, speelt op de ecoboot niet. In de enorme energie die bij tijd en wijle los komt uit de zee schuilt meteen het grootste gevaar voor zijn plan erkent Schoute, want die energie kan behoorlijk destructief zijn en zich tegen de ecoboot richten. Zelfs de meest solide booreilanden begeven het op hun tijd. Maar daarom bouwt Schoute zijn boot op uit allemaal kleine modulen die gekoppeld kunnen worden en gemakkelijk vervangen. |
|
Over vijf jaar drijft er in elk geval íets van de hand van Schoute |
||
|
De uitgebreide deken van dobbers die rondom de boot ligt dempt bovendien de golfwerking, waardoor de pontons waarop de stad is gevestigd stabieler liggen. Studenten Schoute presenteerde zijn wilde plan voor het eerst bij zijn afscheidsrede aan de TU in september vorig jaar. Sindsdien kreeg hij zo'n beetje alle kranten, radio- en televisiestations bij zich op de stoep, die geïntrigeerd waren geraakt door de ideeën. Ter gelegenheid daarvan polste de universiteitskrant onder collega-hoogleraren hoe ze dachten over Schoute's opmerkelijke stap. De reacties nog altijd te zien op de website van ecoboot geven een grote mengeling van "hoog Willy-Wortelgehalte" tot enthousiasme en het aanbod om mee te denken. Schoute heeft een kamer mogen houden in het hoge gebouw van zijn faculteit Elektrotechniek, van waaruit hij zijn plan verder vormgeeft. Voorlopig is hij vooral bezig zijn netwerk verder uit te breiden. Eerst vooral binnen de universiteit. Hij hoopt met name studenten civiele techniek en bouwkunde te interesseren om bij hem af te studeren op de uitwerking van een detail voor de ecoboot. |
Kans Op termijn, beseft hij, moet hij breder om zich heen slaan om draagvlak te creëren. Het project is natuurlijk veel te groot voor Schoute en het handjevol geïnteresseerden dat die nu achter zich weet. Maar daarvoor is het nu nog te vroeg. De geestelijk vader van de ecoboot wil nu vooral alle ideeën een kans geven en geen oplossing, hoe onconventioneel ook, op voorhand uitsluiten.. Aangezien Schoute weet dat hij meer een ideeënmens is dan een manager, zal hij vroeg of laat contact leggen met praktische doeners van het type projectontwikkelaar. Maar nu nog niet. in betrekkelijke rust werkt hij ideeen verder uit en draagt zijn boodschap uit op congressen, zijn website en via het het fraai vormgegeven periodiek Ecoblad. Willen mensen eigenlijk wel wonen in een stad op zee? Is de onvermijdelijke vraag, die eigenlijk al veel eerder gesteld had moeten worden. Volgens Schoute wel: de zee trekt veel mensen. De ruimte is onmetelijk en eventuele zeeziekte is na een verblijf van een dag wel over. De ecoboot hoeft bovendien geen |
dorpse, geïsoleerde gemeenschap te worden. Schoute sluit niet uit dat sommige inwoners op de wal zullen werken en op de ecoboot wonen. Ze kunnen moeiteloos heen en weer pendelen met draagvleugelboten aangedreven op golfenergie. Strandstoel Is het niet zinvoller om bijvoorbeeld eerst eens alle denk- en ontwerpkracht te focussen op zo'n energieneutraal vaartuig, dat op zich al een revolutie zou betekenen? Ook daarvoor is het nog te vroeg volgens Schoute. Eerst moeten er in alle rust ideeën gegenereerd worden; pas daarna kiest hij de meest bruikbare. In ieder geval belooft hij dat er over vijf jaar iets drijft van zijn hand voor de kust van Scheveningen. Als het even kan een module met de stabilisatiepijpen en wat dobbers voor het ontzilten van zeewater. Maar misschien is het ook een veel bescheidener project, met als uiterste een blok piepschuim waarop hij met zijn strandstoel plaatsneemt. Maar dat er iets drijft staat voor de gedreven wetenschapper als een paal boven water. |
Schets van een 'ecoboot' zoals die uiteindelijk voor de kust van Scheveningen zou kunnen komen.