TU-ontwerp voor drijvend surfparadijs

Het driehoekige eiland, ongeveer 1000 vierkante meter groot, zou moeten komen te liggen voor de kust van Scheveningen, net buiten de branding. Een schuine kant van het ‘mega-surfparadijs’ is zo ontwikkeld dat het hoge golven kan weerstaan. Een andere, eveneens licht schuin aflopende kant is van rubber zodat surfers er gemakkelijk op en af kunnen komen.

In het binnenste van het eiland zou een grote bergruimte moeten komen voor vele honderden surfplanken en aanverwante zaken. Ook behelst het plan een faciliteit om iets te kunnen drinken en kleedruimtes. Het ‘dak’ van het eiland kan worden gebruikt om de zeilen en de planken klaar te maken voor vertrek. Aan de voorkant van het surfparadijs kunnen dagjesmensen aanmeren met een bootje, waarna ze op een terrasje even kunnen uitblazen., Het drijvend supersurfparadijs wordt op z’n plek gehouden door middel van ankerlijnen, die vastzitten aan betonblokken op de zeebodem. In het najaar wordt het eiland naar een beschutte plaats gesleept om te overwinteren, waarna het in het voorjaar weer te voorschijn wordt gehaald.

Het surfeiland is bedacht door enkele studenten van de afdeling Maritieme Techniek van de TU Delft. De aan de TU gelieerde stichting Ecoboot, die al eerder plannen ontvouwde om een stad op zee te bouwen, heeft het idee omarmd. Door middel van het beschikbaar stellen van geld wil de stichting, onder meer via een prijsvraag, het plan de komende maanden verder ontwikkelen.
Volgens prof.dr. F.Schoute van de TU en Ecoboot is nog onduidelijk hoeveel het eiland gaat kosten. “Daarvoor moeten we het plan eerst nog beter uitwerken.” Geldschieters zouden

onder andere afkomstig moeten zijn uit de hoek van bijvoorbeeld fabrikanten van surfmateriaal en andere bedrijven, die gebruik willen maken van het sportieve imago van het eiland.
Als alles geheel volgens plan verloopt, zou het supersurfeiland in 2004 voor de Nederlandse kust kunnen liggen.

Copyright De Telegraaf