|
De Amsterdamse woonboot Yland is als een groene oase. Bezoekers uit de
nog kale nieuwbouwwijken rond Amsterdam die vanaf de hoofdstedelijke
Oosterkerk zuidwaarts lopen of fietsen, vergapen zich aan de rijke vegetatie
rondom het tuinhuis van Arie Taal en Esther Vos. Samen beheren zij Yland.
Al het groen groeit op hun 'drijvende inrichting' , zoals de officiële
classificatie luidt van de gemeente Amsterdam. Piepschuim voorziet duurzaam in
het drijfvermogen; sommige delen zijn al ouder dan vijftien jaar. De wilgen
hadden Arie en Esther eigenlijk moeten knotten. Ze staan er woest bij op
de plaats waar een paar jaar geleden een aantal wilgentakken in het
piepschuim zijn gestoken.
Taal adviseert om voor drijvende eilanden altijd polystyreenschuim
(piepschuim) te gebruiken. Yland heeft zijn blijvend drijfvermogen ook met
grote bezoekersaantallen bewezen. Het idee van het piepschuim als bodem
heeft Taal van zijn voorbeeld Jasper Grootveld die de drijvende tuinen in
het stadsdeel Zeeburg bouwde. Ingepakt in bouwzijl, met daaromheen
geknoopte netten, zorgen de blokken piepschuim van Yland voor een
flexibele, makkelijk uitbreidbare drijvende structuur. Op de nieuwe website
www.yland.org wordt in detail geïllustreerd hoe je kunt bouwen met veelal
gratis, hergebruikt verpakkingsmateriaal.
|
Arie Taal en Esther Vos op hun "drijvende inrichting"
|
Het Yland drijft op het water, voor een gerenoveerd pakhuis.
|
Op zee zal het spontane groen van een eiland als Yland, inclusief de broedende
gans, misschien minder vanzelf verschijnen. Maar met opvang van
zoetwater plus eventueel de productie hiervan met behulp van golfenergie,
kan een piepschuim eiland op zee ook een oase worden. Bovendien
bestaan er ook zeeganzen en planten die meer zoutminnend zijn.
Ook Taal weet goed wat op zee mogelijk is. Hij was zojuist teruggekeerd
van een bezoek aan de Son of Town Hall, een drijvend vlot dat vanaf de
Verenigde Staten naar Europa is gevaren. Het vlot is bijna geel gemaakt van
restmaterialen, en is met vlag en wimpel voor zijn zeewaardigheidstest
geslaagd. Voor de bemanning met de illustere namen Poppa Neutrino, zijn
vrouw captain Betsy, Edward Carry en Rodger Doncaster, was de eerste
storm evengoed een beproeving. Ieder doorstond die zo op zijn eigen
manier. De Son of Town Hall is niet het eerste en ook niet het laatste vlot
van Poppa en zijn helpers. Op www.floatingneutrinos.com staan andere
projecten beschreven van het team.
Meer inzicht in de ideologische achtergronden en de avonturen van Pappa
Neutrino worden binnenkort door Taal gepubliceerd in het tijdschrift Bres.
Het krijgt de titel: Over drijven met Gurdjieff en overleven op zee. Met de
filosoof Gurdjieff erkent Taal dat we nog maar aan het begin staan van een
ontdekkingsreis over zee. Die ons misschien wel met piepschuim
ondersteunt in het leren over leven op zee. Ik ben dat met hun eens..
Frits Schoute
|